Indien een consument-koper een woning koopt dan geldt het schriftelijkheidsvereiste. Maar hoe zit dat als u alleen een bouwkavel wil kopen? Is het schriftelijkheidsvereiste van ook toepassing? Mr. Annemarie Govers-Schotten over het schriftelijkheidsvereiste bij de aankoop van een bouwkavel door een consument.

Koop door consument van bouwkavel: Is het schriftelijkheidsvereiste van toepassing?

Bij de aankoop van een woning door een consument is het schriftelijkheidsvereiste van toepassing wil de koopovereenkomst geldig zijn. Dit vereiste is vastgelegd in Artikel 7:2 lid 1 BW, waarin wordt bepaald dat de koop van een tot bewoning bestemde onroerende zaak of onderdeel daarvan, schriftelijk moet worden vastgelegd als de koper een consument is. Maar hoe zit het als een consument bijvoorbeeld een bod per e-mail doet op een bouwkavel die te koop staat als: “BOUWKAVEL (…) voor het bouwen van een VRIJSTAAND WOONHUIS met BIJGEBOUW(EN). (…)”?

Casus

De koper voert onder meer aan dat het perceel een tot bewoning bestemde onroerende zaak is en art. 7:2 lid 1 BW daarom wel van toepassing zou zijn. Volgens hem is niet aan het schriftelijkheidsvereiste van deze bepaling voldaan want hij heeft de koopovereenkomst niet getekend, en is dus geen koopovereenkomst tot stand gekomen.

Vraag aan de Hoge Raad

De rechtbank Overijssel stelde hierover de volgende prejudiciële vraag aan de Hoge Raad: “Is een perceel grond met de bestemming wonen een tot bewoning bestemde onroerende zaak of bestanddeel daarvan zoals genoemd in artikel 7:2 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek?”

Spijkers met koppen

De Hoge Raad (ECRLI:NL:HR:2023:1755) heeft deze vraag heel kort en bondig beantwoord. Als een verkoper zich verplicht tot de levering van een woning aan de consument-koper, dan is het schriftelijkheidsvereiste van toepassing. Bovendien geldt dan ook de wettelijke bedenktijd uit artikel 7:2 lid 2 BW voor de koper. Maar als de verkoper alleen grond levert, zonder woning, is artikel 7:2 BW niet van toepassing, ook niet als het om een bouwkavel gaat en de koper de intentie heeft om er een woning op te bouwen. De Hoge Raad baseerde deze beslissing onder andere op de parlementaire geschiedenis. Volgens deze geschiedenis verstaat men onder ‘een tot bewoning bestemde onroerende zaak’ een gebouw of een gedeelte daarvan dat woondoeleinden dient oftewel ‘een woning’.

Conclusie

Een koopovereenkomst waarbij de verkoper zich tegenover de koper verplicht tot het leveren van een perceel grond met de publiekrechtelijke bestemming ‘wonen’ is niet een koopovereenkomst in de zin van art. 7:2 lid 1 BW. Aldus is het schriftelijkheidsvereiste bij de aankoop van een bouwkavel niet van toepassing. Let dus op bij het accepteren of het doen van een bod op een bouwkavel. Voor u het weet bent u hier aan gebonden.