Als partijen een overeenkomst hebben gesloten, dan geldt in principe: “afspraak is afspraak”. Maar wat als een partij een contractuele verplichting niet nakomt? De wet biedt dan de mogelijkheid om een eigen prestatie op te schorten. Advocaat mr. Annemarie Govers-Schotten van Amstel Advocaten over opschorting.

Opschorting en de wet

Artikel 6:52 e.v. BW regelt opschorting en luidt als volgt:

Een schuldenaar die een opeisbare vordering heeft op zijn schuldeiser, is bevoegd de nakoming van zijn verbintenis op te schorten tot voldoening van zijn vordering plaatsvindt, indien tussen vordering en verbintenis voldoende samenhang bestaat om deze opschorting te rechtvaardigen.

Het is dus toegestaan dat een partij haar prestatie ‘achterhoudt’ totdat de andere partij aan haar verplichting(en) heeft voldaan. Eenvoudig voorbeeld is het uitstellen van de betaling van een koopsom, als een gekochte zaak nog niet is geleverd.

Opschorting en voorwaarden

Opschorting is niet altijd toegestaan. Er moet aan voorwaarden worden voldaan. Allereerst moet sprake zijn van niet-nakoming of de gegronde vrees dat een partij niet gaat nakomen. Ook moet sprake zijn van een opeisbare vordering. (Bijvoorbeeld omdat een termijn  is verstreken.) Verder mag worden opgeschort tot maximaal de hoogte van de eigen vordering. Ook dient er voldoende samenhang te zijn tussen beide vorderingen. (Bijvoorbeeld uit eenzelfde overeenkomst.) Let ook op of de opschortende partij niet zelf in verzuim is in de nakoming van haar eigen prestatie.

Opschorting en voor- en nadelen

Een voordeel van opschorting is dat wordt voorkomen dat een partij haar eigen prestatie verricht, en gedupeerd achterblijft als de wederpartij niet nakomt. Ook kan opschorting werken als een drukmiddel waarmee een wederpartij wordt geprikkeld diens prestatie te verrichten.

Er zijn ook nadelen. Als achteraf blijkt dat er onterecht is opgeschort, dan komt dat voor rekening van de opschortende partij. Er kan dan vast komen te staan dat die opschortende partij in verzuim is. Verzuim kan schadeplichtig maken of zelfs een grond zijn om de onderliggende overeenkomst te ontbinden. Zo’n risico is bijvoorbeeld aanwezig voor een huurder die vanwege gebreken huurbetaling opschort. Ook is het doorgaans niet toegestaan dat een appartementseigenaar zijn VvE-bijdrage achterhoudt.